Ogólne wskazówki w pielęgnacji stóp

  1. Paznokcie obcinamy „na prosto” bądź zgodnie z kształtem opuszka, natomiast nie wycinamy boków paznokcia. Paznokcie można też łatwo skrócić za pomocą pilnika o gradacji 180/240
  2. Po kąpieli dokładnie wycieramy przestrzenie międzypalcowe. Należy dbać by było w nich ciągle sucho.
  3. Wyrzucamy wszelkie tarki, pumeksy, pilniki elektryczne. Ciągłe tarcie naskórka wytwarza ciepło, które przyczynia się do nadmiernego rogowacenia skóry.
  4. Codziennie wieczorem smarujemy stopy kremem. Może być to krem z mocznikiem w składzie, ale nie więcej niż 15%
  5. Gdy mamy problem ze skórą na stopach: nadpotliwość, nadmierne rogowacenie, odciski, modzle udajemy się do podologa, który poprowadzi odpowiednią terapię.
  6. Odcisków czy modzeli nie usuwamy samodzielnie, nie stosujemy skarpetek złuszczających, ani preparatów z kwasami.

Woski pochodzenia zwierzęcego – wosk pszczeli

Woski pochodzenia zwierzęcego

  1. Wosk pszczeli

Czym jest wosk pszczeli?

Jest to najprościej ujmując wydzielina gruczołów woskowych pszczół, służąca im do budowania plastrów w ulu. W temperaturze pokojowej jest ciałem stałym. Topi się przy 62-72 °C (w zależności od składu). Wydzielony na powierzchni odwłoka pszczoły ma barwę białawą i jest nieco przezroczysty. Ciemniejsze zabarwienie wosku plastra spowodowane jest domieszką kitu pszczelego oraz zanieczyszczeniami. W miarę upływu czasu wosk w plastrze zmienia barwę na ciemnożółtą a nawet ciemnobrązową. Wosk pszczeli uzyskuje się z plastrów miodu metodą wytapiania. Używa się do tego topiarek elektrycznych, słonecznych lub parowych. Po wytopieniu, wosk musi zostać sklarowany, czyli oczyszczony z zanieczyszczeń. Na końcu poddaje się go dodatkowo procesowi sterylizacji, by zapewnić czystość mikrobiologiczną produktu, co jest konieczne zarówno, gdy wosk przeznacza się na produkcję węzy, jak i preparatów leczniczych oraz kosmetycznych.  Do celów leczniczych należy używać produktu wysokiej jakości, zawierającego więcej niż 80% czystego produktu. Jest to mieszanina kwasów organicznych, hydroksykwasów, alkoholi jednohydroksylowych i dwuhydroksylowych, estrów i węglowodorów (alkan hentriakontan stanowi ok. 8-9% wosku pszczelego). W zależności od uwarunkowań genetycznych rodziny pszczelej oraz czynników środowiskowych skład może się nieco zmieniać. W wosku występują między innymi kwas palmitynowy, cerotowy, melisowy, cerylowy, mirycylowy oraz estry kwasu octowego i walerianowego.

 

Właściwości wosku pszczelego na skórę 

  • natłuszczające
  • chroni skórę przed utratą wody
  • zapobiega przesuszeniu naskórka
  • nadaje skórze miękkość i gładkość
  • działanie antybiotyczne
  • działanie przeciwutleniające
  • działanie regenerujące
  • działanie ochronne
  • łagodzi podrażnienia
  • działanie wygładzające i nabłyszczające (włosy)
  • działanie przeciwgrzybiczne i przeciwbakteryjne
  • reguluje podziały komórkowe i je przyspiesza
  • z reguły nie powoduje reakcji alergicznych
  • nie zatyka porów

Dla kogo wosk pszczeli?

  • do cer trądzikowych
  • w przypadku łuszczycy
  • w przypadku pieluszkowego zapalenia skóry
  • w przypadku łupieżu pstrego, ropni, czyraków
  • w przypadku oparzeń słonecznych
  • w przypadku egzemy
  • zastosowanie w gojeniu ran, owrzodzeń, wylewów podskórnych, ropienia, świerzbu i czyraków
  • w leczeniu grzybicy
  • okłady z wosku pszczelego pozytywnie oddziałują na ruchomość stawów.
  • w stosowaniu w przypadku wrażliwej skóry

W jakich produktach znajdziesz wosk pszczeli?

  • kremy
  • maści – Maści na bazie wosku pszczelego zawierają bardzo często również lanolinę, oliwę z oliwek, wyciąg z żywokostu, propolis czy kamforę. Maści z zawartością wosku pszczelego pomagają wyleczyć także hemoroidy i rumień skórny
  • plastry dermatologiczne
  • pomadki
  • woski do depilacji
  • mleczka kosmetyczne
  • sztyfty
  • czopki
  • odświeżające toniki pielęgnujące
  • nawilżające balsamy do ciała
  • kremy nawilżające z witaminami, A, E, F, a także z filtrami UV
  • odżywki i szampony
  • tusze do rzęs, cienie do powiek, pudry, kredki
  • peelingi

Preparaty z woskiem pszczelim (nazwy handlowe) 

Acerin krem z woskiem pszczelim do stóp 75 ml, https://miodowamydlarnia.pl/ – kosmetyki z substancjami pszczelimi, Balsam Z Wosku Pszczelego (https://droganatury.com/)

Wosk pszczeli można kupić w aptekach stacjonarnych i internetowych, a także w niektórych sklepach ekologicznych i kosmetycznych. Jednak najlepiej kupować bezpośrednio w pasiece, gdyż mamy wtedy pewność jego jakości. Niestety czasami producenci dodają do niego parafinę, aby zwiększyć sprzedaż.

Wosk pszczeli – przeciwwskazania do stosowania 

Preparaty wosku pszczelego stosuje się zazwyczaj od kilku dni do miesiąca. Nie istnieje ryzyko przedawkowania wosku pszczelego – nie mniej dawkowanie jest indywidualne, zależne od schorzenia i stosowania innych preparatów. Przeciwwskazaniem do stosowania jest uczulenie na wosk pszczeli lub którykolwiek inny składnik preparatu zawierającego wosk.

 

 

 

 

Alantoina

Czym jest alantoina?

Alantoina naturalnie występuje w wielu roślinach, a jej bogatym źródłem są przede wszystkim: korzeń żywokostu, kiełki zbóż, rośliny strączkowe, łuski ryżu czy łupiny owoców kasztanowca. W roślinach tych alantoina wytwarzana jest naturalnie podczas procesów metabolicznych, które zachodzą przy udziale bakterii. W przemyśle farmaceutycznym i kosmetycznym substancja ta stanowi produkt syntetyczny, wytwarzany w laboratoriach i przybiera postać bezwonnego, białego lub bezbarwnego proszku, słabo rozpuszczalnego w wodzie. Co ciekawe, alantoina stanowi też końcowy produkt metabolizmu zasad purynowych u niektórych ssaków (jednak nie ludzi i małp). Jest to substancja całkowicie bezpieczna i nietoksyczna, którą stosować można nawet u tych najbardziej wrażliwych – małych dzieci, a także kobiet w ciąży i karmiących piersią.  Jej dobroczynne właściwości w leczeniu drobnych ran i owrzodzeń opisano już w latach czterdziestych XX wieku.

Właściwości alantoiny w kosmetyce

  • nawilżanie przesuszonej skóry, kojenie wywołanego dyskomfortu
  • ma działanie regeneracyjne
  • zmniejszenie zaczerwienień
  • łagodzenie pieczenia
  • pobudzanie aktywności komórek
  • działanie przeciwzapalne
  • naskórek staje się bardziej miękki i gładki
  • stosowana na łuszczycę czy świąd
  • chroni przed pojawieniem się łupieżu
  • dobrze goi rany
  • zmniejsza prawdopodobieństwo zakażenia i stanu zapalnego
  • zmniejsza widoczność blizn
  • nie zatyka porów skórnych
  • ma działanie łagodzące
  • wykazuje działanie przeciwutleniające
  • całkowicie bezpieczna, nietoksyczna, nie wykazuje odczynów alergicznych

Dla kogo alantoina?

  • dla osób z trudno gojącymi się ranami, owrzodzeniami podudzi, odleżynami, oparzeniami, stanami zapalnymi skóry, przewlekłym wypryskiem, wyprzeniami, łuszczycą
  • skóra skłonna do podrażnień, wrażliwa, atopowa, alergiczna, trądzikowa
  • dla dzieci i niemowląt
  • leczenie poparzeń słonecznych oraz po zabiegach fototerapii czy laseroterapii
  • nadmierne rogowacenie skóry stóp i dłoni
  • dla wszystkich tych, którzy chcą poprawić kondycję swojej skóry

W jakich produktach znajdziesz alantoinę?

  • wszelkie maści do problemów dermatologicznych
  • żele do mycia ciała
  • produkty, szampony przeciwłupieżowe
  • produkty do opalania
  • płyny do higieny intymnej
  • balsamy, kremy
  • pomadki do ust
  • pudry do twarzy
  • dezodoranty

Preparaty z alantoiną (nazwy handlowe)

  •  Alantan maść, krem, Alantan plus, Alantan-Dermoline, Alantavit
  • Contractubex, Dernilan, Baikaderm, Atocure, Atoperal – alantoina jest tu główną substancją czynną w połączeniu z innymi substancjami
  •  Istnieje także środek zawierający jednocześnie alantoinę i heparynę(Cepan), stosowany w leczeniu blizn

Alantoina – przeciwskazania do stosowania

Używanie maści z alantoiną odradza się definitywnie osobom, które mają rozległe, ropne bądź sączące się zmiany skórne. W przypadku preparatów zawierających oprócz alantoiny także kwas borowy leku nie należy stosować na rozległe i głębokie rany ze względu na możliwość wchłaniania się kwasu borowego. Alantoinę mimo wszystko charakteryzuje wysokie bezpieczeństwo stosowania, ponadto nie wykazuje ona działania toksycznego i drażniącego. W minimalnym stopniu działa alergizująco, co w pojedynczych przypadkach może objawiać się pokrzywką czy nieznacznym świądem skóry. Z tego powodu można bez problemu używać alantoiny w ciąży oraz w okresie karmienia piersią. Mimo wysokiego profilu bezpieczeństwa, nie rekomenduje się stosowania alantoiny pod oczy, gdyż takie preparaty muszą być zawsze wyjątkowo dobrze oczyszczone, aby niepotrzebnie nie podrażniać bardzo wrażliwej tkanki.

Alantoina – pożądane połączenia z innymi substancjami 

  • Maść z alantoiną i D-panthenolem sprawdzi się zwłaszcza przy oparzeniach
  • Działanie regeneracyjne alantoiny wzmacniają z kolei witaminy A i D.
  • W obrocie dostępna jest też alantoina z dodatkiem kwasu borowego. Kwas borowy wysusza i działa ściągająco. Stosuje się go na infekcje grzybicze oraz stany zapalne skóry, jednak nie należy traktować jej tą substancją w przypadku rozległych ran i oparzeń. Kwas borowy łatwo wnika bowiem w skórę i przejawia wówczas działanie toksyczne.
  • Preparat z kwasem borowym lepiej zastąpić alantoiną z witaminą F (niezbędnymi kwasami tłuszczowymi), który również posiada właściwości przeciwzapalne i gojące.
  • Silne zastosowanie alantoina przejawia wraz z kortykosteroidami, co wykorzystuje się w leczeniu bliznowców.

Ciekawostka

Naukowcy z Uniwersytetu w Liverpoolu w artykule opublikowanym w piśmie „Aging Cell” poinformowali o wynikach prowadzonych przez siebie badań, w trakcie których szukali substancji mogących przysłużyć się do wydłużenia życia i jednocześnie imitujących efekty stosowania diety niskokalorycznej. Swoje badania przeprowadzili na nicieniach, czyli rodzaju bezkręgowców. Okazało się, że jedną z tak działających substancji jest alantoina – nicienie żyły dzięki niej dłużej i zdrowiej. Badacze zaznaczają, że przeprowadzą kolejne prace nad alantoiną i jej wpływem na długowieczność również u ssaków.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Powikłania zabiegów pielęgnacyjno – upiększających

Prawie każda/każdy z nas poddał się w swoim życiu chociaż raz różnym zabiegom pielęgnacyjno-upiększającym na dłonie czy stopy w swoim życiu. Jednak należy pamiętać, że nieprawidłowo wykonane u kosmetyczki, a nawet niedoświadczonego podologa zabiegi pedicure czy stylizacja płytek paznokciowych może prowadzić do poważnych powikłań, m.in.:

  • uszkodzenia mechaniczne
  • przeniesienia infekcji
  • podrażnienia
  • alergie
  • przebarwienia pigmentacyjne paznokci

 

Uszkodzenia mechaniczne spowodowane są zazwyczaj nieostrożnym używaniem cęgów, frezów, pilników i polerek podczas opracowywania płytek. Pod ich wpływem może dochodzić do pęknięć i nadmiernego ścieńczenia paznokci, które stają się cienkie, łamliwe, wrażliwe na ucisk i temperaturę. Uszkodzenia te w efekcie mogą powodować bielacze przebarwienia, onycholizę oraz tendencję do deformacji paznokci w kierunku rurkowatości.

Zbyt silne dociskanie frezu do delikatnej płytki przyczynić się może do powstania podpłytkowych, krwawych wybroczyn. Działanie nadmiernego ciepła, które powstaje w trakcie szlifowania paznokci, może być odczuwane jako poparzenie. W skrajnych przypadkach może dojść do uszkodzenia naturalnej powłoki, a nawet przerwania ciągłości tkanek miękkich łożyska naczyniowego.

Nadmierne usuwanie lub wycinanie skórek powoduje uszkodzenie i deformację struktury płytki paznokciowej w postaci poprzecznych bruzd. Natomiast nieostrożne manipulowanie metalowymi narzędziami w obrębie obrąbka naskórkowego może spowodować mikrouszkodzenia dystalnej części macierzy.

Zagrożeniem też jest nieprawidłowe użycie narzędzi, którymi można skaleczyć tkankę wału paznokciowego. Ranka, szczególnie na stopach, stanowi czynnik sprzyjający zakażeniu i może prowadzić do rozwoju zanokcicy, ropnego zapalenia wału paznokciowego  oraz grzybicy. Przerwanie ciągłości tkanek stwarza ryzyko zarażenia wirusem zapalenia wątroby typu B i C oraz wirusem HIV.

Zwracajmy uwagę czy gabinet przestrzega zasad dezynfekcji i sterylizacji. 

Podrażnienia i alergie powstają wskutek stosowania zmywaczy do paznokci i preparatów usuwania skórek. Takie składniki jak:

  • aceton
  • alkohol izopropylowy
  • octan etylu
  • octan butylu
  • wodorotlenek potasu

mogą one wywierać agresywne działanie na płytkę i okalającą tkankę skórną. Zmywacze do paznokci w wielu przypadkach mogą także powodować także podrażnienia, nadmierne przesuszenie, rozdwajanie i łamliwość paznokci.

Alergię mogą wywołać zmywacze, lakiery do paznokci, bazy pod lakier, topy nawierzchniowe. Rzadko oglądanym skutkiem ubocznym stosowaniem lakierów jest granulacja keratyny. Objawia się powstaniem drobnych, powierzchownych, łuszczących się białych plamek. Dochodzi do niej w wyniku nakładania kolejnych warstw lakiery na siebie, bez zmywania poprzednich.

LAKIERY HYBRYDOWE i PAZNOKCIE ŻELOWE ORAZ AKRYLOWE – duże zagrożenie dla naszych paznokci 

Lakiery hybrydowe ulegają stwardnieniu w procesie polimeryzacji.

Modelująca masa akrylowa:

Powstaje z połączenia monomeru, fazy płynnej z fazą stałą. Faza płynna zawiera metakrylan etylu, natomiast faza stała – polimetakrylan etylu lub polimetakrylan metylu bądź ich mieszaninę. W skład masy wchodzą również substancje stabilizujące i nadające elastyczność. Akrylany wywołują reakcje alergiczne, które mogą się pojawić w różnych odstępach czasu po aplikacji produktu. Typowe objawy to świąd, ból i mrowienie w okolicy paznokcia. Płytka staje się sucha, cienka, ulega odwarstwieniu od podłoża, w skrajnych przypadkach może dojść do jej trwałej utraty.

W przypadku paznokci stóp stylizacja za pomocą akrylu nie jest uzasadniona. Przy jakimkolwiek urazie może dojść do oderwania paznokcia lub mechanicznej dystalnej onycholizy od strony wolnego brzegu paznokcia. O onycholizie pisałam w jednym z artykułów:  https://podologiabielsko.net.pl/2020/03/04/onycholiza-przyczyny/

Żele i hybrydy:

Żele i hybrydy również mogą powodować reakcje alergiczne, a tym wyprysk kontaktowy z podrażnienia. Żele składają się z podobnych komponentów akrylowych. Niepożądane reakcje daje najczęściej HEMA i HPMA. W trakcie utwardzania żel ulega kurczeniu, daje nieprzyjemne uczucie ściskania naturalnej płytki paznokciowej, pulsowania i uczucie ciepła. W przypadku paznokci stóp utwardzenie ich żelem czy hybrydą jest szczególnie niebezpieczne.

Paznokieć w stopie ciągle pracuje, niezależnie od tego czy znajduje się w zamkniętym obuwiu czy japonce i sandale. Hybryda czy żel tworzy na jego powierzchni powłokę, która nie pozwala mu naturalnie pracować, poddawać się uciskowi. Dodatkowo między płytką paznokciową a powłoką żelu, akrylu czy hybrydy ze względu na specyficzne środowisko na stopie może w łatwy sposób dojść do dostania się drobnoustrojów. 

Produkty określane jako primery również mogą wywołać reakcje alergiczne. Ponadto działają mocno wysuszająco na płytkę paznokciową. U wielu kobiet, gdy naturalna płytka jest cienka i delikatna sztuczne paznokcie dają niepożądane efekty. Płytki paznokciowe stają się jeszcze cieńsze i łatwo ulegają uszkodzeniom, tracą naturalny połysk, rozszczepiają się na dystalnym odcinku.  Produkty do stylizacji paznokci mogą być czynnikiem wywołującym leukonychię, onycholize i alergię kontaktową.

Systematyczne i długotrwałe stosowanie lakierów o ciemnych, intensywnych kolorach, bez użycia ochronnego preparatu bazowego, powoduje nieestetyczne zażółcenie paznokci.

 

 

 

Zakrzepowo – zarostowe zapalenie naczyń, choroba Buergera oraz Plamica Hipergiczna

Zakrzepowo – zarostowe zapalenie naczyń, choroba Buergera 

Choroba polega na zmianach zapalnych małych i średnich tętnica oraz naczyń żylnych kończyn dolnych. Choroba dotyczy głównie mężczyzn między 20. a 40. rokiem życia, palących tytoń (stanowią ok. 90% wszystkich przypadków). Część przypadków związana jest z żuciem tytoniu oraz przyjmowaniem tabletek lub używaniem plastrów nikotynowych.

OBJAWY:

  • parestezje oraz chromanie przestankowe stopy –> bolesność zmuszająca do odpoczynku
  • blednięcie palców lub ich zasinienie

Niedokrwienie może prowadzić do zmian martwiczych, dystalnych części palców stóp. Mogą powstawać bolesne owrzodzenia niedokrwienne.  Konsekwencją jest niedotlenienie i zgorzel tkanek, wymagająca niejednokrotnie amputacji.

DIAGNOSTYKA:

Rozpoznanie opiera się na charakterystycznym wywiadzie (palenie tytoniu), wieku pacjenta, objawach (niedokrwienie dystalnych odcinków kończyn, owrzodzenia, ból spowodowany zajęciem nerwów) oraz wykluczeniu innych chorób. Ocenia się czucie, krążenie, wykonuje test kostka – ramię ABI, arteriografię, USG dopplerowskie.

LECZENIE:

Leczenie polega na ochronie kończyn przed urazami, wczesnym leczeniu owrzodzeń, unikaniu zimna, ucisku i leków obkurczających naczynia oraz całkowitym zaprzestaniu palenia tytoniu. W nielicznych przypadkach wykonywane są zabiegi sympatektomii. Amputacje nie powinny być wykonywane zbyt wcześnie oraz powinny dotyczyć jak najbardziej dystalnych odcinków kończyn. Można wykonywać wlewy prostaglandyny E1 oraz podawać kwas acetylosalicylowy (100 mg/dobę).

 

Plamica hiperergiczna

Choroba polega na odkładaniu się kompleksów immunologicznych w naczyniach skóry i narządach wewnętrznych. Naczynia w miejscu gromadzenia się kompleksów ulegają uszkodzeniu i degeneracji a wokół nich pojawiają się liczne komórki zapalne.

Czynnikami wywołującymi są bakterie, zwłaszcza paciorkowce, a także stosowane leki.

Obraz zmian: na skórze kończyn dolnych i stóp obecne są zmiany krwotoczne, obrzękowe, grudkowe ze skłonnością do rozpadu. Wysiewom zmian niekiedy towarzyszą bóle stawowe.

Leczenie: Schorzenie jest leczone przy pomocy kortykosteroidów połączonych z sulfonami. Niekiedy podaje się też kolchicynę lub pentoksyfilinę. Antybiotyki są stosowane wówczas, gdy dojdzie do nadkażeń bakteryjnych zmian skórnych. Dodatkowo pacjenci przyjmują leki wzmacniające naczynia krwionośne, takie jak wapń, rutyna czy kwas askorbinowy. Miejscowo stosuje się maści aerozole z antybiotykami i kortykosteroidami.

 

 

 

Przewlekła niewydolność żylna kończyn dolnych

Czym jest przewlekła niewydolność kończyn dolnych?

PNŻ to schorzenie związane z upośledzeniem funkcjonowania układu żylnego kończyn dolnych. Niewydolność ta polega na nadciśnieniu żylnym, rozciągnięciu ścian naczyń i niewydolności zastawek żylnych. Krew cofa się, następuje zastój, upośledzenie wymiany gazowej i wchłaniania zwrotnego. Do przestrzeni pozakomórkowej dostaje się białko, które powoduje rozwój tkanki łącznej, uszkodzone zostają drogi chłonne, pojawia się obrzęk i zmiany skórne.

W początkowej fazie PNŻ chorzy skarżą się na uczucie wzmożonego napięcia, obrzmienia w obrębie stóp i podudzi, szczególnie po długotrwałym staniu czy siedzeniu, bolesne skurcze łydek, nasilające się w nocy oraz tzw. zespół niespokojnych nóg. W okolicy kostek pojawia się siatka powierzchownych żyłek, na podudziach widoczne są teleangiektazje. Powierzchowne żyły są bardziej widoczne i prześwitują niebieskawo przez skórę. Gdy niewydolność narasta można obserwować powstanie żylaków.

Żylaki kończyn dolnych stwierdza się u 20-50% kobiet w Europie Zachodniej, a w Polsce PNŻ obserwuje się u 47% kobiet i 37% mężczyzn.

Stopniowo w przebiegu PNŻ pojawiaja się zmiany skórne, a dolegliwości bólowe i obrzęki się nasilają:

  • na podudziach rdzawobrązowe przebarwienia
  • zanik biały
  • zapalenie skóry i tkanki podskórnej
  • wyprysk
  • obrzęk limfatyczny stopy i podudzia
  • stwardnienie skóry i tkanki podskórnej

Wszystkie te objawy mogą prowadzić do powstania obrzęku limfatycznego stopy i podudzia a w efekcie do stwardnienia skóry i tkanki podskórnej.

Częstym powikłaniem PNŻ są owrzodzenia żylne, które dotyczą zwykle starszych kobiet.

Bakterie w owrzodzeniu opóźniają gojenie, owrzodzenie żylne goi się bardzo powoli z pozostawieniem blizny, a niekiedy może utrzymywać się latami z niewielką tendencją do zagojenia.

Czynniki usposabiające do żylaków/PNŻ:

  • skłonność dziedziczna (ok. 80% chorych potwierdza schorzenie w rodzinie)
  • płeć – częściej występuje u kobiet
  • wiek – częściej u osób starszych
  • wysoki wzrost
  • nadwaga i otyłość
  • płaskostopie
  • ciąża i poród
  • przewlekłe zaparcia, niektóre choroby układu oddechowego
  • doustna antykoncepcja hormonalna
  • typ aktywności zawodowej – pozycja stale stojąca lub siedząca, brak ruchu
  • zaburzenia statyki stopy
  • nieodpowiednie obuwie – wysoki obcas
  • nieodpowiednie ubranie – zbyt obcisłe
  • niska aktywność ruchowa
  • długotrwałe podróże, unieruchomienie oraz bezruch
  • częste gorące kąpiele
  • sposób odpoczywania i pracowania – siedzenie na jednej nodze, z podwiniętymi nogami, zakładanie nogi na nogę.

DBAJMY WIĘC O SIEBIE, O TO JAK STOIMY, JAK PRACUJEMY, JAKIE POZYCJE ZAJMUJEMY, JAK SIEDZIMY. Leczenie zachowawcze i profilaktyka przewlekłej niewydolności żylnej:

  1. Kompresoterapia przyczynia się przede wszystkim do redukcji cofania się krwi, poprawy wydajności pompy mięśniowej:

opaski, pończochy, podkolanówki uciskowe, masaż pneumatyczny przerywany i sekwencyjny za pomocą mankietów powietrznych.

2. Ćwiczenia fizyczne i zmiana trybu życia

3. Wybór odpowiedniej pracy, szczególnie u osób z rodzinną chorobą żylakową

4. Poprawa przepływu obwodowego krwi:

biegi, spacery, pływanie, jazda na rowerze, gra w tenisa, ćwiczenia oddechowe, unikanie dłuższego stania, siedzenia, częsta zmiana pozycji ciała i kończyn dolnych, gimnastyka ud, łydek, stóp, unikanie częstych powtarzanych, krótkotrwałych, bardzo intensywnych ćwiczeń, wysiłku fizycznego na „bezdechu”, sportów siłowych, unikanie gorących kąpieli w wannie, systematyczna kontrola ginekologiczna, leki hormonalne tylko pod kontrolą lekarza, normalizacja wagi ciała, regulacja wypróżnień, odpowiednie obuwie, luźna odzież

5. Drenaż ułożeniowy – spanie z nogami uniesionymi o 15-30 cm względem poziomu ciała

6. Odpoczynek w ciągu dnia z nogami powyżej poziomu serca.

 

Jeśli zauważysz u siebie pierwsze objawy PNŻ koniecznie zacznij stosować profilaktykę, zgłoś się do lekarza, który zarekomenduje odpowiednią terapię uciskową i wdroży farmakoterapię.

Lekami stosowanymi w PNŻ najczęściej są :

  • leki flebotropowe poprawiające mikrokrążenie, zmniejszające przepuszczalność kapilarów i ograniczające stan zapalny
  • flawonoidy ( diosmina, hesperydyna, rutyna)
  • saponiny (escyna)
  • sulodeksyd
  • dobesylan wapnia

W przypadku bólu zalecane są leki przeciwbólowe, a w wyprysku żylakowym – przeciwalergiczne.

Konieczne jest natłuszczanie skóry podudzi emolientami i unikanie urazów. 

Przykładowe emulsje natłuszczające do letniej kąpieli stóp:

  • Ziaja Med, Kuracja Dermatologiczna AZS, natłuszczający olejek myjący 270 ml, 15,00 zł
  • Emolium Dermocare, emulsja do kąpieli, 200 ml, 15,00 zł

Leczenie owrzodzeń żylnych uzależnione jest od obrazu klinicznego. Lekarz powinien dobrać odpowiednie opatrunki.

Pamiętaj, że jeśli posiadasz żylaki możesz rejestrować się na ich usunięcie, obecnie stosuje się różne metody np. podwiązanie perforatorów, stripping, miniflebektomia, skleroterapia, kriochirurgia, ablacja laserowa, termoablacja radiowa czy za pomocą pary wodnej.

Bardzo dobre efekty przy PNŻ i żylakach daje suplementowanie preparatami z wyciągiem z kasztanowca. Jest na rynku także sporo żeli i kremów z tym wyciągiem. Zawarte w wyciągu z kasztanowca saponiny, takie jak escyna wraz z rutyną znane są ze swych znakomitych właściwości ochronnych i przeciwzapalnych, zwiększają elastyczność i napięcie naczyń krwionośnych. Podczas stosowania żelu czy kremu z wyciągiem z kasztanowca skóra nóg nabiera świeżego, zrelaksowanego wyglądu, a masaż wykonywany podczas wcierania żelu korzystnie wpływa na ukrwienie i zmniejszenie uczucia ,,ciężkich nóg’’.

Przykładowe żele z wyciągiem z kasztanowca (do kupienia w aptece):

  • Ziaja, żel do nóg kasztanowy (nowa wersja), 100 ml, 5,00 zł
  • Virde, żel kasztanowy z rutyną, 100 ml, 10,00 zł
  • Latan Comfort, żel na zmęczone nogi, 40 g, 10, 00 zł