Brodawki wirusowe
Skóra stóp i paznokcie u osób w podeszłym wieku
Proces starzenia się organizmu jest jednym z najważniejszych czynników sprzyjających rozwojowi patologii stóp. Wraz z upływem czasu pojawiają się zmiany, które mają charakter zanikowy i degradacyjny. Skóra stóp osób w podeszłym wieku jest znacznie bardziej narażona na urazy mechaniczne, działanie środków chemicznych oraz infekcje. Wydłuża się także czas gojenia się ran. Pogarsza się ruchomość stawów, powstają zwyrodnienia, deformacje kostne, które sprzyjają powstawaniu odcisków i modzeli.
Zmiany zachodzące w skórze i naskórku spowodowane starzeniem się organizmu:
- zmiany zanikowe
- upośledzone oddzielanie się komórek warstwy rogowej
- zaburzenie bariery naskórkowej
- ścieńczenie warstwy podstawnej naskórka
- spowolnienie podziałów warstwy podstawnej
- osłabienie reakcji na różne bodźce zewnętrzne
- zmniejszona odporność na czynniki mechaniczne
- upośledzenie odpowiedzi immunologicznej
- zmniejszenie liczby naczyń krwionośnych
- zaburzenia termoregulacji
- zmniejszenie liczby gruczołów potowych i łojowych
- zmniejszenie liczby włókien kolagenowych i sprężystych
- zanik tkanki tłuszczowej
- pogrubienie paznokci stóp
Cechy skóry stóp i podudzi oraz zmiany paznokci typowe dla podeszłego wieku:
- suchość skóry
- szorstkość
- skłonność do tworzenia się zrogowaceń z pęknięciami lub bez
- skłonność do tworzenia się pęcherzy
- skłonność do infekcji: bakteryjnych, grzybiczych, drożdżakowych
- bladość skóry
- obniżona ciepłota
- przebarwienia na grzbietach stóp i podudziach
- wyraźnie widoczne naczynia żylne
- wydłużenie gojenia się ran
- Zmiany paznokci stóp: przerost, rurkowatość, szponowatość, wrastanie, rogowacenie podpaznokciowe, zmiana zabarwienia (zażółcenie), pobruzdowanie, rozszczepienie, łamliwość, wzmożona twardość, skłonność do krwiaków pourazowych, onycholiza, wykruszanie się od wolnego brzegu.
Jak widać w skórze z wiekiem zachodzi wiele zmian. Dlatego, nie należy się dziwić, że organizm się zmienia i powstają takie a nie inne problemy, które kiedyś by nie powstawały. Jednak należy zaznaczyć, że dużo niedogodności jest uwarunkowanych genetycznie i te zmiany, które powstały u jednego 80latka niekoniecznie powstaną u drugiego. Gabinety podologiczne stają na przeciw wszystkim seniorom, można przyjść, skonsultować się, dowiedzieć się wiele o pielęgnacji i podjąć odpowiednią profilaktykę czy terapię.
Woski pochodzenia zwierzęcego – wosk pszczeli
Woski pochodzenia zwierzęcego
- Wosk pszczeli
Czym jest wosk pszczeli?
Jest to najprościej ujmując wydzielina gruczołów woskowych pszczół, służąca im do budowania plastrów w ulu. W temperaturze pokojowej jest ciałem stałym. Topi się przy 62-72 °C (w zależności od składu). Wydzielony na powierzchni odwłoka pszczoły ma barwę białawą i jest nieco przezroczysty. Ciemniejsze zabarwienie wosku plastra spowodowane jest domieszką kitu pszczelego oraz zanieczyszczeniami. W miarę upływu czasu wosk w plastrze zmienia barwę na ciemnożółtą a nawet ciemnobrązową. Wosk pszczeli uzyskuje się z plastrów miodu metodą wytapiania. Używa się do tego topiarek elektrycznych, słonecznych lub parowych. Po wytopieniu, wosk musi zostać sklarowany, czyli oczyszczony z zanieczyszczeń. Na końcu poddaje się go dodatkowo procesowi sterylizacji, by zapewnić czystość mikrobiologiczną produktu, co jest konieczne zarówno, gdy wosk przeznacza się na produkcję węzy, jak i preparatów leczniczych oraz kosmetycznych. Do celów leczniczych należy używać produktu wysokiej jakości, zawierającego więcej niż 80% czystego produktu. Jest to mieszanina kwasów organicznych, hydroksykwasów, alkoholi jednohydroksylowych i dwuhydroksylowych, estrów i węglowodorów (alkan hentriakontan stanowi ok. 8-9% wosku pszczelego). W zależności od uwarunkowań genetycznych rodziny pszczelej oraz czynników środowiskowych skład może się nieco zmieniać. W wosku występują między innymi kwas palmitynowy, cerotowy, melisowy, cerylowy, mirycylowy oraz estry kwasu octowego i walerianowego.
Właściwości wosku pszczelego na skórę
- natłuszczające
- chroni skórę przed utratą wody
- zapobiega przesuszeniu naskórka
- nadaje skórze miękkość i gładkość
- działanie antybiotyczne
- działanie przeciwutleniające
- działanie regenerujące
- działanie ochronne
- łagodzi podrażnienia
- działanie wygładzające i nabłyszczające (włosy)
- działanie przeciwgrzybiczne i przeciwbakteryjne
- reguluje podziały komórkowe i je przyspiesza
- z reguły nie powoduje reakcji alergicznych
- nie zatyka porów
Dla kogo wosk pszczeli?
- do cer trądzikowych
- w przypadku łuszczycy
- w przypadku pieluszkowego zapalenia skóry
- w przypadku łupieżu pstrego, ropni, czyraków
- w przypadku oparzeń słonecznych
- w przypadku egzemy
- zastosowanie w gojeniu ran, owrzodzeń, wylewów podskórnych, ropienia, świerzbu i czyraków
- w leczeniu grzybicy
- okłady z wosku pszczelego pozytywnie oddziałują na ruchomość stawów.
- w stosowaniu w przypadku wrażliwej skóry
W jakich produktach znajdziesz wosk pszczeli?
- kremy
- maści – Maści na bazie wosku pszczelego zawierają bardzo często również lanolinę, oliwę z oliwek, wyciąg z żywokostu, propolis czy kamforę. Maści z zawartością wosku pszczelego pomagają wyleczyć także hemoroidy i rumień skórny
- plastry dermatologiczne
- pomadki
- woski do depilacji
- mleczka kosmetyczne
- sztyfty
- czopki
- odświeżające toniki pielęgnujące
- nawilżające balsamy do ciała
- kremy nawilżające z witaminami, A, E, F, a także z filtrami UV
- odżywki i szampony
- tusze do rzęs, cienie do powiek, pudry, kredki
- peelingi
Preparaty z woskiem pszczelim (nazwy handlowe)
Acerin krem z woskiem pszczelim do stóp 75 ml, https://miodowamydlarnia.pl/ – kosmetyki z substancjami pszczelimi, Balsam Z Wosku Pszczelego (https://droganatury.com/)
Wosk pszczeli można kupić w aptekach stacjonarnych i internetowych, a także w niektórych sklepach ekologicznych i kosmetycznych. Jednak najlepiej kupować bezpośrednio w pasiece, gdyż mamy wtedy pewność jego jakości. Niestety czasami producenci dodają do niego parafinę, aby zwiększyć sprzedaż.
Wosk pszczeli – przeciwwskazania do stosowania
Preparaty wosku pszczelego stosuje się zazwyczaj od kilku dni do miesiąca. Nie istnieje ryzyko przedawkowania wosku pszczelego – nie mniej dawkowanie jest indywidualne, zależne od schorzenia i stosowania innych preparatów. Przeciwwskazaniem do stosowania jest uczulenie na wosk pszczeli lub którykolwiek inny składnik preparatu zawierającego wosk.
Alantoina
Czym jest alantoina?
Alantoina naturalnie występuje w wielu roślinach, a jej bogatym źródłem są przede wszystkim: korzeń żywokostu, kiełki zbóż, rośliny strączkowe, łuski ryżu czy łupiny owoców kasztanowca. W roślinach tych alantoina wytwarzana jest naturalnie podczas procesów metabolicznych, które zachodzą przy udziale bakterii. W przemyśle farmaceutycznym i kosmetycznym substancja ta stanowi produkt syntetyczny, wytwarzany w laboratoriach i przybiera postać bezwonnego, białego lub bezbarwnego proszku, słabo rozpuszczalnego w wodzie. Co ciekawe, alantoina stanowi też końcowy produkt metabolizmu zasad purynowych u niektórych ssaków (jednak nie ludzi i małp). Jest to substancja całkowicie bezpieczna i nietoksyczna, którą stosować można nawet u tych najbardziej wrażliwych – małych dzieci, a także kobiet w ciąży i karmiących piersią. Jej dobroczynne właściwości w leczeniu drobnych ran i owrzodzeń opisano już w latach czterdziestych XX wieku.
Właściwości alantoiny w kosmetyce
- nawilżanie przesuszonej skóry, kojenie wywołanego dyskomfortu
- ma działanie regeneracyjne
- zmniejszenie zaczerwienień
- łagodzenie pieczenia
- pobudzanie aktywności komórek
- działanie przeciwzapalne
- naskórek staje się bardziej miękki i gładki
- stosowana na łuszczycę czy świąd
- chroni przed pojawieniem się łupieżu
- dobrze goi rany
- zmniejsza prawdopodobieństwo zakażenia i stanu zapalnego
- zmniejsza widoczność blizn
- nie zatyka porów skórnych
- ma działanie łagodzące
- wykazuje działanie przeciwutleniające
- całkowicie bezpieczna, nietoksyczna, nie wykazuje odczynów alergicznych
Dla kogo alantoina?
- dla osób z trudno gojącymi się ranami, owrzodzeniami podudzi, odleżynami, oparzeniami, stanami zapalnymi skóry, przewlekłym wypryskiem, wyprzeniami, łuszczycą
- skóra skłonna do podrażnień, wrażliwa, atopowa, alergiczna, trądzikowa
- dla dzieci i niemowląt
- leczenie poparzeń słonecznych oraz po zabiegach fototerapii czy laseroterapii
- nadmierne rogowacenie skóry stóp i dłoni
- dla wszystkich tych, którzy chcą poprawić kondycję swojej skóry
W jakich produktach znajdziesz alantoinę?
- wszelkie maści do problemów dermatologicznych
- żele do mycia ciała
- produkty, szampony przeciwłupieżowe
- produkty do opalania
- płyny do higieny intymnej
- balsamy, kremy
- pomadki do ust
- pudry do twarzy
- dezodoranty
Preparaty z alantoiną (nazwy handlowe)
- Alantan maść, krem, Alantan plus, Alantan-Dermoline, Alantavit
- Contractubex, Dernilan, Baikaderm, Atocure, Atoperal – alantoina jest tu główną substancją czynną w połączeniu z innymi substancjami
- Istnieje także środek zawierający jednocześnie alantoinę i heparynę(Cepan), stosowany w leczeniu blizn
Alantoina – przeciwskazania do stosowania
Używanie maści z alantoiną odradza się definitywnie osobom, które mają rozległe, ropne bądź sączące się zmiany skórne. W przypadku preparatów zawierających oprócz alantoiny także kwas borowy leku nie należy stosować na rozległe i głębokie rany ze względu na możliwość wchłaniania się kwasu borowego. Alantoinę mimo wszystko charakteryzuje wysokie bezpieczeństwo stosowania, ponadto nie wykazuje ona działania toksycznego i drażniącego. W minimalnym stopniu działa alergizująco, co w pojedynczych przypadkach może objawiać się pokrzywką czy nieznacznym świądem skóry. Z tego powodu można bez problemu używać alantoiny w ciąży oraz w okresie karmienia piersią. Mimo wysokiego profilu bezpieczeństwa, nie rekomenduje się stosowania alantoiny pod oczy, gdyż takie preparaty muszą być zawsze wyjątkowo dobrze oczyszczone, aby niepotrzebnie nie podrażniać bardzo wrażliwej tkanki.
Alantoina – pożądane połączenia z innymi substancjami
- Maść z alantoiną i D-panthenolem sprawdzi się zwłaszcza przy oparzeniach
- Działanie regeneracyjne alantoiny wzmacniają z kolei witaminy A i D.
- W obrocie dostępna jest też alantoina z dodatkiem kwasu borowego. Kwas borowy wysusza i działa ściągająco. Stosuje się go na infekcje grzybicze oraz stany zapalne skóry, jednak nie należy traktować jej tą substancją w przypadku rozległych ran i oparzeń. Kwas borowy łatwo wnika bowiem w skórę i przejawia wówczas działanie toksyczne.
- Preparat z kwasem borowym lepiej zastąpić alantoiną z witaminą F (niezbędnymi kwasami tłuszczowymi), który również posiada właściwości przeciwzapalne i gojące.
- Silne zastosowanie alantoina przejawia wraz z kortykosteroidami, co wykorzystuje się w leczeniu bliznowców.
Ciekawostka
Naukowcy z Uniwersytetu w Liverpoolu w artykule opublikowanym w piśmie „Aging Cell” poinformowali o wynikach prowadzonych przez siebie badań, w trakcie których szukali substancji mogących przysłużyć się do wydłużenia życia i jednocześnie imitujących efekty stosowania diety niskokalorycznej. Swoje badania przeprowadzili na nicieniach, czyli rodzaju bezkręgowców. Okazało się, że jedną z tak działających substancji jest alantoina – nicienie żyły dzięki niej dłużej i zdrowiej. Badacze zaznaczają, że przeprowadzą kolejne prace nad alantoiną i jej wpływem na długowieczność również u ssaków.
Miażdżyca tętnic kończyn dolnych
Miażdżyca w wielkim skrócie jest to przewlekła i postępująca choroba powodująca stopniowe narastanie niedrożności tętnic w wyniku odkładania się płytek miażdżycowych.
Przyczyny powstawania miażdżycy upatruje się w paleniu papierosów, przebytych infekcjach, skłonności do zakrzepów, nadciśnieniu tętniczym, wysokiej homocysteinie (niedobór witamin z grupy B).
Stopniowo ograniczany jest przepływ przez naczynia krwionośne, pojawia się wrażliwość na zimno, parestezje. Chory może przejść określony dystans, ale z powodu narastających bóli (najczęściej w goleniach) musi odpocząć.
W zależności od zajętej tętnicy zmiany ujawniają się na obszarze zaopatrywanej przez nią skóry. Może dojść do martwicy suchej tzw. mumifikacji bądź martwicy mokrej, wilgotnej w przypadku zakażenia.
Z czasem ból może być odczuwalny również w spoczynku, nie ustępuje w nocy, nasila się w trakcie uniesienia kończyny do góry. Skóra staje się blada, sina, zimna, a po opuszczeniu stopy – zaczerwieniona. Obserwuje się brak włosów na paluchach, paznokcie stają się grubsze, dochodzi do zaniku mięśni łydki, pojawiają się owrzodzenia niedokrwienne.
Owrzodzenia niedokrwienne są bardzo bolesne. Mogą powstawać na palcach stopy, pięcie, grzbietach stóp czy podudziu. Wymagają różnicowania z owrzodzeniami żylnymi.
Jakie badania diagnostyczne należy wykonać?
- badanie tętna na kończynach dolnych, wskaźnik kostka-ramię (ABI)
diagnostykę obrazową – USG tętnic, angiografię z wykorzystaniem tomografii komputerowej, metody rezonansu magnetycznego.
LECZENIE
- Zmniejszenie czynników nasilających zmiany, leczenie chorób współistniejących
- Normalizacja masy ciała
- Zaprzestanie palenia tytoniu
- Dieta
- Codzienna aktywność fizyczna – długie spacery, jazda na rowerze
- Leki zmniejszające przyleganie płytek i skłonność do zakrzepów, jak również poprawiające krążenie i leki przeciwbólowe
- Zabiegi rewaskularyzacji inwazyjnej, czyli udrożnienia tętnicy lub jej zastąpienia
- Balonikowanie – rozszerzenie zwężonej tętnicy
- W miejscowym leczeniu owrzodzeń niedokrwiennych używane są opatrunki specjalistyczne.
Do tych zaleceń dodałabym rozszerzenie naszej diety o większość produktów, które zmniejszają stan zapalny organizmu:
- kwasy tłuszczowe omega 3
- antocyjany
- flawonoidy
- resweratrol
- witaminy z grupy B
- witaminy A,D,E,K rozpuszczalne w tłuszczach, oraz przede wszystkim witamina C
- Koenzym Q10
- cynk
Przewlekła niewydolność żylna kończyn dolnych
Czym jest przewlekła niewydolność kończyn dolnych?
PNŻ to schorzenie związane z upośledzeniem funkcjonowania układu żylnego kończyn dolnych. Niewydolność ta polega na nadciśnieniu żylnym, rozciągnięciu ścian naczyń i niewydolności zastawek żylnych. Krew cofa się, następuje zastój, upośledzenie wymiany gazowej i wchłaniania zwrotnego. Do przestrzeni pozakomórkowej dostaje się białko, które powoduje rozwój tkanki łącznej, uszkodzone zostają drogi chłonne, pojawia się obrzęk i zmiany skórne.
W początkowej fazie PNŻ chorzy skarżą się na uczucie wzmożonego napięcia, obrzmienia w obrębie stóp i podudzi, szczególnie po długotrwałym staniu czy siedzeniu, bolesne skurcze łydek, nasilające się w nocy oraz tzw. zespół niespokojnych nóg. W okolicy kostek pojawia się siatka powierzchownych żyłek, na podudziach widoczne są teleangiektazje. Powierzchowne żyły są bardziej widoczne i prześwitują niebieskawo przez skórę. Gdy niewydolność narasta można obserwować powstanie żylaków.
Żylaki kończyn dolnych stwierdza się u 20-50% kobiet w Europie Zachodniej, a w Polsce PNŻ obserwuje się u 47% kobiet i 37% mężczyzn.
Stopniowo w przebiegu PNŻ pojawiaja się zmiany skórne, a dolegliwości bólowe i obrzęki się nasilają:
- na podudziach rdzawobrązowe przebarwienia
- zanik biały
- zapalenie skóry i tkanki podskórnej
- wyprysk
- obrzęk limfatyczny stopy i podudzia
- stwardnienie skóry i tkanki podskórnej
Wszystkie te objawy mogą prowadzić do powstania obrzęku limfatycznego stopy i podudzia a w efekcie do stwardnienia skóry i tkanki podskórnej.
Częstym powikłaniem PNŻ są owrzodzenia żylne, które dotyczą zwykle starszych kobiet.
Bakterie w owrzodzeniu opóźniają gojenie, owrzodzenie żylne goi się bardzo powoli z pozostawieniem blizny, a niekiedy może utrzymywać się latami z niewielką tendencją do zagojenia.
Czynniki usposabiające do żylaków/PNŻ:
- skłonność dziedziczna (ok. 80% chorych potwierdza schorzenie w rodzinie)
- płeć – częściej występuje u kobiet
- wiek – częściej u osób starszych
- wysoki wzrost
- nadwaga i otyłość
- płaskostopie
- ciąża i poród
- przewlekłe zaparcia, niektóre choroby układu oddechowego
- doustna antykoncepcja hormonalna
- typ aktywności zawodowej – pozycja stale stojąca lub siedząca, brak ruchu
- zaburzenia statyki stopy
- nieodpowiednie obuwie – wysoki obcas
- nieodpowiednie ubranie – zbyt obcisłe
- niska aktywność ruchowa
- długotrwałe podróże, unieruchomienie oraz bezruch
- częste gorące kąpiele
- sposób odpoczywania i pracowania – siedzenie na jednej nodze, z podwiniętymi nogami, zakładanie nogi na nogę.
DBAJMY WIĘC O SIEBIE, O TO JAK STOIMY, JAK PRACUJEMY, JAKIE POZYCJE ZAJMUJEMY, JAK SIEDZIMY. Leczenie zachowawcze i profilaktyka przewlekłej niewydolności żylnej:
- Kompresoterapia przyczynia się przede wszystkim do redukcji cofania się krwi, poprawy wydajności pompy mięśniowej:
opaski, pończochy, podkolanówki uciskowe, masaż pneumatyczny przerywany i sekwencyjny za pomocą mankietów powietrznych.
2. Ćwiczenia fizyczne i zmiana trybu życia
3. Wybór odpowiedniej pracy, szczególnie u osób z rodzinną chorobą żylakową
4. Poprawa przepływu obwodowego krwi:
biegi, spacery, pływanie, jazda na rowerze, gra w tenisa, ćwiczenia oddechowe, unikanie dłuższego stania, siedzenia, częsta zmiana pozycji ciała i kończyn dolnych, gimnastyka ud, łydek, stóp, unikanie częstych powtarzanych, krótkotrwałych, bardzo intensywnych ćwiczeń, wysiłku fizycznego na „bezdechu”, sportów siłowych, unikanie gorących kąpieli w wannie, systematyczna kontrola ginekologiczna, leki hormonalne tylko pod kontrolą lekarza, normalizacja wagi ciała, regulacja wypróżnień, odpowiednie obuwie, luźna odzież
5. Drenaż ułożeniowy – spanie z nogami uniesionymi o 15-30 cm względem poziomu ciała
6. Odpoczynek w ciągu dnia z nogami powyżej poziomu serca.
Jeśli zauważysz u siebie pierwsze objawy PNŻ koniecznie zacznij stosować profilaktykę, zgłoś się do lekarza, który zarekomenduje odpowiednią terapię uciskową i wdroży farmakoterapię.
Lekami stosowanymi w PNŻ najczęściej są :
- leki flebotropowe poprawiające mikrokrążenie, zmniejszające przepuszczalność kapilarów i ograniczające stan zapalny
- flawonoidy ( diosmina, hesperydyna, rutyna)
- saponiny (escyna)
- sulodeksyd
- dobesylan wapnia
W przypadku bólu zalecane są leki przeciwbólowe, a w wyprysku żylakowym – przeciwalergiczne.
Konieczne jest natłuszczanie skóry podudzi emolientami i unikanie urazów.
Przykładowe emulsje natłuszczające do letniej kąpieli stóp:
- Ziaja Med, Kuracja Dermatologiczna AZS, natłuszczający olejek myjący 270 ml, 15,00 zł
- Emolium Dermocare, emulsja do kąpieli, 200 ml, 15,00 zł
Leczenie owrzodzeń żylnych uzależnione jest od obrazu klinicznego. Lekarz powinien dobrać odpowiednie opatrunki.
Pamiętaj, że jeśli posiadasz żylaki możesz rejestrować się na ich usunięcie, obecnie stosuje się różne metody np. podwiązanie perforatorów, stripping, miniflebektomia, skleroterapia, kriochirurgia, ablacja laserowa, termoablacja radiowa czy za pomocą pary wodnej.
Bardzo dobre efekty przy PNŻ i żylakach daje suplementowanie preparatami z wyciągiem z kasztanowca. Jest na rynku także sporo żeli i kremów z tym wyciągiem. Zawarte w wyciągu z kasztanowca saponiny, takie jak escyna wraz z rutyną znane są ze swych znakomitych właściwości ochronnych i przeciwzapalnych, zwiększają elastyczność i napięcie naczyń krwionośnych. Podczas stosowania żelu czy kremu z wyciągiem z kasztanowca skóra nóg nabiera świeżego, zrelaksowanego wyglądu, a masaż wykonywany podczas wcierania żelu korzystnie wpływa na ukrwienie i zmniejszenie uczucia ,,ciężkich nóg’’.
Przykładowe żele z wyciągiem z kasztanowca (do kupienia w aptece):
- Ziaja, żel do nóg kasztanowy (nowa wersja), 100 ml, 5,00 zł
- Virde, żel kasztanowy z rutyną, 100 ml, 10,00 zł
- Latan Comfort, żel na zmęczone nogi, 40 g, 10, 00 zł