Przerost guzowatości opuszka

Problem przerostu guzowatości opuszka obserwuję bardzo często w swoim gabinecie. Większość osób u dermatologa jest diagnozowanych błędnie pod kątem grzybicy paznokciowej. A to dlatego, że przy przeroście guzowatości opuszka paznokieć nie chce rosnąć, jest przerośnięty, gruby, dodatkowo może przybierać dziwny kolor – bo został np. zabarwiony jakimiś substancjami z otoczenia. Oczywiście paznokieć taki może być nadkażony grzybiczo, ale grzybica nie będzie tutaj głównym problemem, który wpływa na taki a nie inny wygląd paznokcia.

Przerost guzowatości opuszka oznacza, że na końcowym (dystalnym) paliczku palca wytworzyła się narośl (kostna, chrzęstna, chrzęsto-kostna), która utrudnia prawidłowy wzrost paznokcia, stoi „na drodze” wzrostu paznokcia. W RTG palca jeśli przeważają elementy chrzęstne może nawet nie być widoczna. Jednak wystarczy badanie palpacyjne by zauważyć, że na opuszku znajduje się wyraźnie twardsze miejsce.

Jakie mogą być przyczyny przerostu guzowatości opuszka?

  • Jednokrotny mocny uraz paznokcia/palca

  • Wielokrotne mikrourazy paznokcia/palca w obuwiu, których klient nawet nie jest świadomy

  • Odsłonięte łożysko przez długi czas np. przy długim leczeniu grzybicy paznokciowej

  • Wielokrotne zmiany zapalne wałów paznokciowych, nawracające problemy z wrastaniem płytki paznokciowej

  • złe obcinanie paznokci, zbyt krótko

Co możemy zrobić w gabinecie podologicznym?

Przede wszystkim należy porządnie oczyścić paznokieć, co pozwoli mu na wzrost. Klient samodzielnie musi stosować odpowiedni preparat oraz tejpować opuszek paznokcia. Czasami zakładana jest klamra, która może pomóc w odtworzeniu prawidłowego wzrostu paznokcia. Jednak, ze względu na to, że narośl kostna (chrzęsto – kostna, chrzestna) jest obecna pod skórą, na kości dystalnego paliczka zabiegi podologiczne są w stanie poprawić wygląd paznokcia, ale trzeba pamiętać o tym, że bez zabiegu chirurgicznego paznokieć nigdy nie będzie wyglądał tak jak przed powstaniem narośli kostnej. Niewielu klientów decyduje się na zabieg chirurgiczny ze względu na jego koszt lub rekonwalescencję. Natomiast jest on możliwy i z powodzeniem wykonywany już w wielu gabinetach podologicznych w zespołach podolog – chirurg. Chirurg wycina narośl kostną, bez naruszania płytki paznokciowej. Natomiast rolą podologa jest kwalifikacja do zabiegu oraz monitorowanie prawidłowego wzrostu paznokcia po zabiegu.

Należy pamiętać o tym, że jeśli powstanie narośli kostnej wiązało się z nieprawidłowym ustawieniem stopy oraz nieprawidłowym przetaczaniem stopy w trakcie chodzenia należy przed zabiegiem udać się do fizjoterapeuty, który jako specjalista zadba o prawidłowy chód i ustawienie stopy. Bez tego przerost guzowatości paliczka może powrócić.

Rozwój stóp dziecka: od narodzin do siódmego roku życia

Rozwój stóp u dzieci to fascynujący proces, który trwa przez pierwsze lata życia. W tym czasie stopy przechodzą przez szereg zmian, które odzwierciedlają rozwój motoryczny dziecka. Przyjrzyjmy się temu, jak ten proces wygląda w różnych etapach dzieciństwa.

Pierwszy Rok Życia

W pierwszym roku życia stopy dziecka są płaskie, a brak łuków podłużnych i poprzecznych zapewnia dodatkową stabilność. Stopy mają tłuszczowe „poduszki”, które zapewniają amortyzację i elastyczność. Warto pamiętać, że niemowlętom nie ubiera się obuwia. W tym okresie odruch Babińskiego, czyli charakterystyczne wyprostowanie paluszków stóp po przeciągnięciu po podeszwie, jest naturalny i powinien zaniknąć do trzeciego roku życia. Dziecko powinno zacząć chodzić do 17. miesiąca życia.

Drugi do Czwarty Rok Życia

W drugim roku życia stopy dziewczynek osiągają połowę długości dorosłych stóp, co u chłopców następuje pół roku później. Szpotawość kolan może przejść w koślawość, a w czwartym roku życia kształtuje się wysklepienie podłużne stopy. Po ukończeniu trzeciego roku życia odruch Babińskiego powinien zaniknąć, a kolana koślawe nie powinny już występować.

Piąty do Siódmy Rok Życia

W wieku pięciu lat wyraźnie widać sklepienie łuków podłużnych stopy, a u sześciolatków kształtują się łuki poprzeczne. Siedmiolatki opanowują blisko połowę ruchów charakterystycznych dla dorosłych, więc dobór odpowiedniego obuwia jest kluczowy. Kolana powinny być ustawione prawidłowo, a wszelkie dolegliwości bólowe w okolicy stóp powinny być konsultowane z fizjoterapeutą lub ortopedą.

Po Siódmym Roku Życia

Stopy w pełni kształtują się do wieku 14-15 lat. Warto obserwować, czy po siódmym roku życia kolana są ustawione prawidłowo, a wszelkie nieprawidłowości, takie jak koślawość kolan, powinny być monitorowane przez specjalistów.

Rozwój stóp to ważny aspekt ogólnego rozwoju fizycznego dziecka. Regularne monitorowanie zmian i odpowiednia opieka mogą zapobiegać problemom w późniejszych latach.

Płaskostopie u dzieci: Wyzwania i rozwiązania

Płaskostopie to schorzenie, które dotyka wiele dzieci, a jego zrozumienie i odpowiednia interwencja mogą znacząco wpłynąć na komfort życia maluchów. Choć do trzeciego roku życia płaskostopie jest naturalnym etapem rozwoju, później powinno wzbudzić czujność rodziców.

Dlaczego powstaje płaskostopie?

Istnieje kilka głównych przyczyn tego zniekształcenia stopy. Nadmierne obciążenie stóp w połączeniu z osłabieniem mięśni i wiązadeł, noszenie niewłaściwego obuwia, a także nadwaga to kluczowe czynniki ryzyka. Co więcej, płaskostopie często wiąże się z koślawością pięty, co objawia się zużywaniem butów po wewnętrznej stronie obcasa.

Dzieci z płaskostopiem mogą doświadczać bólu stóp, szybkiego zmęczenia podczas chodzenia oraz obrzęku w okolicy wewnętrznej strony stopy i kostki. Bóle mogą także promieniować do kolan i kręgosłupa, co znacząco wpływa na ich codzienne funkcjonowanie.

Jakie są opcje leczenia?

Istnieje wiele skutecznych metod terapeutycznych, które mogą pomóc w leczeniu płaskostopia. Regularne ćwiczenia fizyczne mogą wzmocnić mięśnie stóp, co jest kluczowe w zapobieganiu dalszemu rozwojowi wady. Indywidualnie dopasowane wkładki ortopedyczne dynamiczne oraz ortezy mogą zapewnić prawidłowe ułożenie stopy podczas chodzenia. Fizjoterapia również odgrywa istotną rolę, pomagając wzmocnić stopy i poprawić ich funkcjonowanie.

W niektórych przypadkach, gdy inne metody nie przynoszą oczekiwanych rezultatów, konieczne może być leczenie operacyjne. Decyzję o takim kroku podejmuje się po dokładnej ocenie stanu zdrowia dziecka przez specjalistę.

Warto pamiętać, że wczesna diagnoza i odpowiednie działania mogą znacząco poprawić jakość życia dziecka z płaskostopiem. Regularne badania i konsultacje z lekarzem pomogą monitorować postępy w leczeniu i zapewnią, że dziecko będzie mogło cieszyć się aktywnym i bezbolesnym dzieciństwem.

Zdrowe Stopy: Klucz do Dobrego Samopoczucia Diabetyka

Czy wiesz, jak ważna jest regularna wizyta u podologa, zwłaszcza jeśli chorujesz na cukrzycę? Podolog to specjalista, który może odgrywać kluczową rolę w zapobieganiu poważnym powikłaniom zdrowotnym związanym z Twoimi stopami.

Dlaczego warto odwiedzać podologa?

Podczas wizyty podolog dokonuje kompleksowej analizy stanu Twoich stóp. Ocenia ukrwienie kończyn dolnych, kondycję skóry oraz ewentualne deformacje stóp, takie jak płaskostopie czy palce młotkowate. Dzięki temu można zminimalizować ryzyko powstawania miejsc zwiększonego nacisku, które mogą prowadzić do uszkodzeń skóry.

Edukacja i profilaktyka

Podolodzy uczą, jak odpowiednio pielęgnować stopy, dobierać właściwe obuwie oraz reagować na pierwsze oznaki problemów, takie jak zaczerwienienia czy otarcia. Wczesna reakcja to klucz do zapobiegania poważnym komplikacjom.

Zadbaj o swoje stopy już dziś, aby cieszyć się zdrowiem i komfortem każdego dnia!

Czy znasz możliwe powikłania stylizacji żelowych i hybrydowych na paznokciach stóp?

Masy żelowe, akrylowe czy lakierożele mają w swoim składzie AKRYLANY.  Mogą one powodować alergie, świąd, ból, mrowienie w okolicach paznokci, płytka może być wysuszona, cienka i odwarstwiać się od podłoża.

W przypadku paznokci stóp stylizacja za pomocą masy akrylowej, żelu czy lakierożelu nie ma dobrego uzasadnienia.

Płytka paznokciowa w trakcie chodu pracuje razem z palcami. Musi być więc jak najbardziej elastyczna. Twarde masy, czyli te, które ulegają procesowi polimeryzacji w lampie UV znacznie utwardzają paznokieć.

Przez małą elastyczność paznokcia może dojść do oderwania paznokcia lub mechanicznej onycholizy od strony wolnego brzegu. A powstała wolna przestrzeń jest idealnym środowiskiem do gromadzenia się i rozwijania drobnoustrojów, a co za tym idzie – zakażenia.

Utwardzenie paznokcia lakierożelem, akrylem lub żelem, może także powodować zawijanie się boków paznokcia, a w rezultacie wrastanie paznokci.

Zaburzenia psychiczne a paznokcie

Istnieje parę jednostek chorobowych paznokci, które są ściśle powiązane z zaburzeniami psychicznymi. Wśród nich znana jest onychofagia czyli obgryzanie paznokci, trochę mniej popularna onychotillomania czy tiki nerwowe. Warto znać te jednostki chorobowe, gdyż pacjenci nieczęsto przyznają się do problemu, a podolodzy muszą wykazać się czujnością i bardzo dobrą diagnostyką oznak chorobowych paznokci.

Onychofagia to obgryzanie paznokci. Występuje u dzieci i młodzieży, ale też u osób dorosłych. Jest zaliczane do zachowań obsesyjno – kompulsywnych.

Jaki obraz paznokcia może występować przy onychofagii?

  • Linie Beau (poprzeczne pobruzdowania)
  • melanonychia podłużna (ciemniejsze podłużne pasmo na płytce paznokciowej) spowodowana nadmierną aktywacją melanocytów
  • linijne wybroczyny podpaznokciowe
  • uwypuklenie opuszka
  • krótka i poszerzona płytka paznokciowa
  • nieregularny brzeg płytki paznokciowej
  • łuszczenie płytki paznokciowej
  • stan zapalny skóry
  • hiperkeratoza oskórka
  • nabyta hiperpigmentacja proksymalnego wału paznokciowego (ciemniejsze zabarwienie skóry w obrębie „nasady, początku”, macierzy paznokcia)

Należy pamiętać o tym, że zwykle pacjent pojawia się w gabinecie nie z powodu obgryzania paznokci, ale zazwyczaj wtedy, gdy zauważy ciemniejsze pasmo melanonychii na płytce paznokciowej.

Może dochodzić do stanów zapalnych wałów paznokciowych czy ostrej zanokcicy wywołanej zakażeniem bakteryjnym.

Przy obgryzaniu paznokci może dojść do zapalenia kości dystalnego paliczka jako następstwo bakteryjnego zakażenia.

Także podczas obgryzania paznokci może dojść do przenoszenia na inne palce brodawek wirusowych i rozsiania ich.

Należy pamiętać, że obgryzanie paznokci wiąże się z ryzykiem uszkodzenia zębów.

W trakcie tików nerowowych związanych z paznokciami dochodzi do nieuświadomionego pocierania i skubania przez pacjenta proksymalnego wału paznokciowego kciukiem drugiego palca, co powoduje mechaniczny uraz wału, oskórka i leżącej poniżej macierzy.

Jaki obraz paznokcia może występować przy tikach nerwowych?

  • Linie Beau (poprzeczne pobruzdowania)
  • melanonychia podłużna
  • oskórek może nie występować lub być uniesiony
  • otaczający paznokcia naskórek może się łuszczyć, mogą występować strupy

Procesem chorobowym mogą być objęte wszystkie palce. Na skutek powtarzających się urazów może dojść do poszerzenia obłączka.

Onychotillomania to specyficzne zaburzenie dotyczące paznokci. Pacjent okresowo obcina, obrywa, przypiłowuje paznokcie wykorzystując do tego rózne, dziwne narzędzia. Zbyt często i agresywnie manipuluje w obrębie płytek paznokciowych.

Jeśli zapytamy o urazy paznokci, pacjent zaprzecza manipulacjom w ich obrębie, ale zgłasza ból bądź uskarża się na powolny ich wzrost.

Jaki obraz paznokcia może występować przy Onychotillomanii?

  • strupy w okolicy okołopaznokciowej
  • ból
  • płytka paznokciowa skrócona i cieńsza
  • na wolnym brzegu podłużne, szczelinowate ubytki
  • brak płytki paznokciowej
  • melanonychia podłużna
  • linijne wybroczyny
  • łuszczenie się naskórka, nadżerki

Przyczyny kruchości i łamliwości paznokci

Jeśli od dłuższego czasu borykasz się z łamliwością i kruchością swoich paznokci sprawdź, gdzie leży przyczyna.

  • U kobiet w okresie pomenopauzalnym – mniejsza ilość lipidów i cholesterolu, obniżona zdolność do zatrzymywania wody przez paznokieć
  • niski poziom cholesterolu we krwi
  • dieta uboga w tłuszcze
  • choroby paznokcia obejmujące macierz np. łuszczyca
  • leki, chemioterapia, retinoidy
  • choroby układowe: niedokrwistość z niedoboru żelaza, zaburzenia endokrynologiczne, choroba obwodowych naczyń krwionośnych,
  • nadmierna ekspozycja na wodę
  • przesuszenie paznokci: lakier, zmywacze do paznokci, stylizacje żelowe i hybrydowe
  • nadmierna potliwość
  • niedobór witamin A,E,C oraz minerałów: wapnia, żelaza, krzemu, siarki i cynku
  • niedobór witamin z grupy B

Przedwojenna podologia

Przed wojną dobór obuwia przez panie polegał przede wszystkim na wyborze wysokiego obcasa! Polski biznesmen, Jan Bata rozwinął małą firmę obuwniczą w prężnie działającą korporację. Produkowała ona obuwie niezłej jakości, w przystępnych cenach, ale też dokładnie wiedziała co robić by klienci kupowali u nich coraz więcej. W placówkach Baty organizowane były np. profesjonalne warsztaty naprawy obuwia, tak by ograniczyć klientom pójście do szewca czyli konkurencji.

Autorzy książki „Naukowa pielęgnacja nóg” wydanej w 1935 r. twierdzili, że 80% osób cierpi na różne dolegliwości stóp, które wstrzymują normalny chód i przysparzają sporo bólu. Dlatego też, dbanie o stopy wśród eleganckich, dobrze sytuowanych kobiet było powszechne.

Płaskostopie, krzywe paluchy czy nawet żylaki nie pojawiły się dzisiaj, a już przed wojną istniały odpowiednie zabiegi ortopedyczne, które niwelowały te uciążliwe wady. A różnym zwyrodnieniom winne były buty. Panie posiadały zaledwie dwie, trzy pary butów, a że obcasy były w w modzie, wszystkie te pary były na wysokim obcasie. Lata 20te to czas zapinania pantofelków na paseczek w kształcie litery „T” i coraz wyższych obcasów.

Specjaliści i lekarze byli zgodni, że kobiety są tyranizowane przez modę i to w niej tkwi zagrożenie. Pisali, żeby nie nosić ciasnego, niewygodnego, z twardej, grubej, nieelastycznej skóry przygotowanego obuwia, a na pocące się nogi nie nakładać lakierków.

Jan Bata zwęszył okazję do pomnożenia swojego majątku. Postanowił jednocześnie sprzedawać kobietom obuwie niszczące ich stopy oraz oferować pomoc w ich leczeniu!

Placówki Jana Baty zaczęły oferować kompleksową obsługę. Personel kształcono w kierunku pielęgnacji nóg tak, by pracownicy potrafili dobierać odpowiednie obuwie do stopy i zaradzać problemom higienicznym i ortopedycznym. Równie ważne było opanowanie pedicure. Nawet kierownik placówki miał obsługiwać przynajmniej dwudziestu klientów tygodniowo.

W broszurze firmy Bata napisano, że „pielęgnacji stóp połączonej z dokładnym masażem potrzebuje każdy człowiek przynajmniej raz w miesiącu. Jeśli obecne są wady stóp pielęgnacja powinna odbywać się raz w tygodniu”. Na kartach broszury czytamy także „Dobry pedikiurzysta posiada zawsze czyste ręce, bez pierścieni, a paznokcie starannie obcięte. Posiada biały płaszcz oraz porządne i czyste obuwie”. Narzędzia miały być na podorędziu i dezynfekowane. Dodatkowo pracownik miał dysponować dobrze zaopatrzonym regałem z pończochami, skarpetami i wkładkami do butów.

Pierwszym etapem zabiegu było dokładne umycie stóp i wymoczenie ich w wodzie z dodatkiem preparatu usuwającego nieprzyjemny zapach. Miało to trwać do 10 minut. Pedikiurzysta miał tez obowiązek przyjrzeć się stopom i butom klienta tak by zdiagnozować problemy, z którymi ten przyszedł. Należało zwracać uwagę na modzele czy odciski. W asortymencie były wkładki na płaskostopie oraz np. ochraniacze stawów. W drugim etapie czyszczono paznokcie. Trzecim było usunięcie zrogowaceń, czwartym i ostatnim – masaż stóp. Pedicure uwzględniał także odsunięcie obrąbka naskórkowego i w razie potrzeby wycięcie skórek.

Dla zachowania należytej higieny zalecano zmieniać pończochy co 3 dni latem, zimą rzadziej…  W wielu poradnikach jako sposób na walkę z nadpotliwością stóp pojawiała się formalina. Dziś już wiemy, że nie jest  to najlepszy sposób. Formalina śmierdzi, ma działanie alergenne, rakotwórcze oraz działa drażniąco na skórę i drogi oddechowe. Pojawiały się też porady posypywania stóp pachnącym talkiem. Aby zapobiec dyskomfortowi wynikającemu z nadpotliwości posypujemy czystą skórę przed nałożeniem butów talkiem i wcieramy proszek we wszystkie zakamarki.

Na łamach „Kobiety w Świecie i w Domu” publikowano porady dotyczące dbania o paznokcie. Wg gazety nie wystarczy ograniczyć się do ich przycinania, ale koniecznie trzeba zadbać także o usunięcie skórek. Pisano także o nakładaniu na stopy i wmasowywaniu w nie – oliwy.

Publicystka „Mojej przyjaciółki” w 1935 roku pisała, że nieleczone odciski mogą prowadzić do stanów zapalnych i powstawania ropni.

Z domowych sposobów na odciski wymieniano:

  • rozmiękczenie zrogowaciałego naskórka za pomocą regularnego moczenia stóp w wodzie z dodatkiem szarego mydła, sody lub boraksu. Potem wystarczyło zetrzeć odcisk pumeksem.
  • macerowanie geranium przez 2-3 tygodnie w oleju rycynowym. Po tym czasie wyjmujemy 1 listek geranium i przykładamy na odcisk jak okład
  • moczenie przez 30 min miąższy chleba w occie i przyłożenie na noc na odcisk.

Masaż i ćwiczenia stóp

PRZECIWDZIAŁANIE PŁASKOSTOPIU

W pozycji siedzącej lewą ręką poprowadzić 100 razy ruchem masującym po podeszwie prawej stopy i to samo wykonać prawą ręką na powierzchni podeszwy lewej stopy. Wskazane jest użycie dobrego kremu do stóp bądź oliwki.

Masaż wzmacnia mięśnie i więzadła sklepienia stopy, likwiduje zmęczenie, zapobiega płaskostopiu oraz stąd wynikającym symptomom bólowym.

ZAPOBIEGA BÓLOWI STÓP

Siedząc lub leżąc zgiąć stopy w stawach paliczkowych starając się przybliżać palce do podeszwy, a jednocześnie naciągając więzadła sklepienia stopy. Wykonać należy od 30 do 50 rytmicznych, spokojnych ruchów w obu kierunkach.

Jest to profilaktyka leczenia płaskostopia oraz przeciwdziałanie gromadzeniu się złogów i toksyn w obrębie stóp.

LIKWIDUJĄCE OBRZĘKI NÓG

Należy 10 razy przemasować grzbiet stopy sposobem pocierania. Stopa w tym czasie powinna być wyprostowana.

Masując wewnętrzną stronę stopy i podudzia należy wykonać 15 do 20 ruchów gładzących od punktu A do punktu B.

Na zewnętrznej stronie podudzia wykonuje się 10 do 15 ruchów masujących w górę od zaznaczonego punktu. Wskazany punkt należy zaakcentować mocniejszym uciśnięciem.

Potem stosuje się masaż na krótkim odcinku, od punktu C do punktu D z energiczniejszym uciskiem punktu D po każdym wykonanym ruchu gładzącego masażu.